Amsterdam

Je kunt het Vondelpark in lopen
alsof je nog nooit buiten bent geweest
en je kunt het Museumplein op lopen
alsof je niets te doen hebt
je kunt naar voorbijgangers kijken
alsof je naar muziek luistert
je loopt, je steekt over,
en je loopt weer verder
telefoongesprekken voerende fietsers
een naar een taxi zwaaiende toerist
een over straat waaiende krant
als het zo gaat, beginnen de dingen
vanzelf licht en ontspannen te swingen.

Uit: Poezie is een daad, Gedichten voor Remco Campert – Martin Reints

Zeedijk bij Ossenisse

Geluk is geen kathedraal,
misschien een klein kapelletje.
Geen kermis luid en kolossaal,
misschien een carrouselletje.

Geluk is geen zomer van smetteloos blauw,
maar nu en dan een zonnetje.
Geluk dat is geen zeppelin,
’t is hooguit ’n ballonnetje.

Toon Hermans

Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.

The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.

W. H. Auden