Het is zoals het is..

Het is lastig, dat begrijp ik best.
Over het algemeen zie je (gelukkig!) niets aan mij…
Ik lach, zing en geniet óók.

Mensen die écht vragen hoe het met me gaat en wat ik nu precies allemaal mankeer, kan ik ondertussen (na zo’n 7 jaar) een helder antwoord geven.

Chronisch en onzichtbaar ziek…internet staat er vol van.
Heel bewust lees ik NIET wat er allemaal staat en al HELEMAAL niet hoe andere mensen erop reageren.
Mensen kunnen zo ondoordacht, gevoelloos en keihard reageren.
Iets met stuurlui en aan wal…..

Vanaf vandaag is het onzichtbare wat zichtbaarder geworden.
Dit is ook confronterend, ik kan het nu niet meer ‘wegstoppen’.
We zullen het maar positief benaderen:..
Wat vind je van mijn nieuwe ‘sieraden’?