Het blijft droog, dus na het avondeten nog snel even een wandeling aan zee.
En wat ben ik blij dat ik dit gedaan heb!
Een aantal keer was hij al voorbij me gevlogen, te snel om zelfs maar naar m’n fototoestel te pakken!
Maar vanavond had ik mazzel!
Hij ging op de betonnen paal van het gemaal zitten, had blijkbaar honger.
Geen schuilplaats in de buurt, dus dichterbij gaan was geen optie.
Dan maar stokstijf stil blijven staan, zoveel mogelijk inzoomen en foto’s maken!
Maar ik heb hem op beeld….joepie!:-)