Als een ouder en kind,
is hier iets wat me bindt.
Rust en een zilte lucht,
landsgrenzen nu overbrugd.
Alles gaat met een zucht.
Was het ooit niemandsland.
Vriendschappen bleven in stand.
Ondanks een dodendraad, kronkelend dwars door de straat.
Was symbool van het kwaad.
Hou het vast, neem het mee.
Proef het zout en adem de zee.
Zie geen grens in waterland.
Geef de wind slechts je hand.
Als het land zal vergaan.
Blijven torens nog staan.
Luister bij juist getij, ankervast in polderklei.
Luiden klokken dichtbij?
Oh, hou het vast, neem het mee.
Proef het zout en adem de zee.
Zie geen grens in waterland.
Geef de wind slechts je hand.
Golven zilvergrijs.
Smokkelparadijs.
Mooie Scheldekust, ruimte en rust.
Mijn waterland.
Jutten op ’t strand.
Oantjes, haaientand.
Oh, de golven versterken de band.
Vaak vergeten op kaart.
‘Status aparte’ wel waard.
Zichtbaarheid, slechts een wens.
De liefde voor jou is immens.
Waterland zonder grens.
Oh, hou het vast, neem het mee.
Proef het zout en adem de zee.
Zie geen grens in waterland.
Geef de wind slechts je hand… waterland.