Gisteren zag ik onderstaande video op Facebook voorbij komen.

Veerpont

Ondanks de bibberige kwaliteit, kreeg ik er toch weer een warm gevoel van:-).
Grappig hoe je door wat beelden weer helemaal terug in de tijd kan gaan.
Zeeuws Vlaanderen was tot de opening van de Westerscheldetunnel in 2003 alleen
bereikbaar via België óf de veerpont.

Alle nadelen (een uur moeten wachten als de boot vol was, niet kunnen varen bij storm e.d.) zijn compleet vergeten als ik de bruine banken weer zie, de balie met de broodjes kroket
of de erwtensoep (nergens lekkerder te krijgen:-), de trappen, de gangen, het prachtige
uitzicht op het dek…….
Maar soms ook de ‘ergernis’ als toeristen hun kinderen op het hek lieten klimmen en zo over de reling gingen hangen.
Zou het dan werkelijk zo zijn dat je Zeeuw* moet zijn om het gevaar van de zee op waarde te schatten?

In 2003 zijn wij met onze toenmalige groep 3 heen en weer meegevaren  tijdens een van de laatste ritten.
We kregen een complete rondleiding, zelfs tot in de machinekamer.

Uitzicht vanaf de pont (2003)

Een mooie herinnering…